Ελληνοτουρκικός διάλογος με ποιο τρόπο; «Τον έντιμο συμβιβασμό ή την άνευ όρων παράδοση;» Οι Έλληνες δεν πρόκειται να αποδεχθούν παρόμοια διλήμματα και εκβιασμούς!

Δημήτρης Κυπριώτης                                                                                 

Το δίλημμα σε τύπο   ερωτήματος,  είναι πλέον  γνωστό και έχει παρελθόν, αφού αυτό τίθεται στους πολίτες  όταν οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν αποφασίσει να υποκύψουν σε πιέσεις εξωγενών παραγόντων. Μην ξεχνάμε ότι με «σκληρές διαπραγματεύσεις» αλλά τελικά με «έντιμο συμβιβασμό», υπογράφτηκαν και υπηρετήθηκαν πιστά 3 μνημόνια και προς χάρη αυτού του συμβιβασμού ρουφήχτηκε στην κυριολεξία το «αίμα»(μισθοί, συντάξεις, ημερομίσθια, εμπόριο, ελεύθεροι επιχειρηματίες κλπ) των Ελλήνων, αλλά  και όλων των αποθεματικών των Ταμείων και του Κράτους. Και στο τέλος τι έγινε; Η κοινωνία έκτοτε στενάζει και δεν μπορεί να βρει κανονικότητα,  κάτω από το βάρος των προβλημάτων, που τους έφεραν αυτοί οι «έντιμοι συμβιβασμοί».

Όμως δεν ήταν μόνο η οικονομία που δοκιμάστηκε από τον «έντιμο συμβιβασμό», ήταν και το Εθνικό θέμα με τα Σκόπια. Και εκεί πάλι είχαμε σκληρές  διαπραγματεύσεις που κατέληξαν σε «έντιμο συμβιβασμό», μόνο που ήταν μονόπλευρος και ετεροβαρής υπέρ των Σκοπίων, για αυτό και η ΝΔ όταν ήταν Αντιπολίτευση έλεγε ή ότι θα τον καταργούσε ή  θα τον διόρθωνε, ενώ τελευταία  ως κυβέρνηση,   κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Αυτή είναι μια πραγματικότητα.

Τώρα υπάρχει ένα «μαγείρεμα», από πολλές πλευρές  εσωτερικές και εξωτερικές,  για να αρχίσει ο ελληνοτουρκικός διάλογος, κάτι που έμμεσα επιβεβαίωσε και ο πρωθυπουργός  σε συνέντευξη του σε ξένο τηλεοπτικό μέσο.

Το πρόβλημα και το ερώτημα όμως παραμένουν , σε ποια βάση θα διεξαχθεί αυτός ο διάλογος, όταν από την πλευρά της Άγκυρας έχει σαφέστατα ξεκαθαριστεί ότι:

*Τα νησιά στο ανατολικό Αιγαίο και τα Δωδεκάνησα έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα, υπό τον όρο της αποστρατικοποίησης τους. Από τη στιγμή όμως που η Ελλάδα έχει στρατό στα νησιά,  παραβιάζει τις συνθήκες παραχώρησης. Δηλαδή τι ζητάει η Τουρκία; Το «ξεγύμνωμα» των νησιών  και αν αυτό δεν γίνει, τότε θέτει θέμα κυριότητας για νησιά όπως: η Λέσβος, η Χίος , η Ρόδος κλπ.

*Τα νησιά, ακόμη και η Κρήτη, δεν έχουν δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα πέραν των 6 μιλίων των χωρικών τους υδάτων.

*Το ζήτημα των διευθετήσεων δεν είναι νομικό αλλά πολιτικό και οι κανόνες διεθνούς δικαίου θα πρέπει να λάβουν υπόψη  και τον συσχετισμό δύναμης μεταξύ των χωρών.

*Τίποτε δεν μπορεί να γίνει στην ανατολική Μεσόγειο ερήμην της Τουρκίας.

Πάνω όμως σε αυτές τις απαράδεκτες θέσεις της Τουρκίας, αυτό  που ακούγεται όλο και περισσότερο, έστω και ανεπίσημα, στο εσωτερικό της χώρας από τους έτοιμους ανά πάσα στιγμή να συμβιβαστούν, είναι μια αποδοχή θέσεων όπως: «Δεν μπορούμε να κάνουμε το Αιγαίο ελληνική λίμνη» ή «κανένα διεθνές δικαστήριο δεν θα αποδώσει πλήρη δικαιώματα σε ΑΟΖ στο Καστελόριζο»

Καθώς διαφαίνεται όμως, ότι αυτές οι απαράδεκτες θέσεις  και απόψεις των συμβιβασμένων,  πλησιάζουν στην αποδοχή ότι η μόνη διέξοδος είναι η αναζήτηση ενός  «έντιμου συμβιβασμού», εκφράζονται  φόβοι  ότι, η περίπτωση του συμβιβασμού που επήλθε με τον καθορισμό ΑΟΖ με την Ιταλία, που βρήκε θετική ανταπόκριση και στην πλευρά της αξιωματικής Αντιπολίτευσης,  ενδεχομένως να βρει  και εδώ μια παρόμοια διέξοδο, που όλοι όμως αντιλαμβανόμαστε πόσο οδυνηρά θα είναι για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδας μας.

Ελπίζουμε ότι τέτοιες απαράδεκτες απόψεις δεν  πρόκειται να βρουν ανταπόκριση ώστε να καταλήξουν κάποια στιγμή σε καταστροφικές  αποφάσεις, έστω και αν όλοι οι διεθνείς παίκτες, μαζί με τους «εντός  των τειχών συμβιβασμένων»  πιέζουν για ελληνική «σύνεση» και σπρώχνουν για την «έντιμη ελληνοτουρκική συμφωνία», που στην ουσία θα είναι η άνευ όρων υποταγή της χώρας, στους όρους που βάζει η Τουρκία.