Τελικά υπάρχουν σύμμαχοι ναι ή όχι;

Δημήτρης Κυπριώτης

Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό είναι μια πραγματικότητα που βιώνουμε πολλά χρόνια τώρα, αφού οι κυβερνήτες της Ελλάδας μας έχουν φλομώσει στην κυριολεξία  με όλους αυτούς που έχουμε για συμμάχους σε ΝΑΤΟ και ΕΕ και για το πόσο τυχεροί είμαστε για αυτό το λόγο.

Μέχρι εδώ καλά. Αλλά δεν βαρέθηκαν οι κυβερνώντες τόσα χρόνια να μας «πιπιλίζουν» τον εγκέφαλο από το πρωί μέχρι  το βράδυ και τανάπαλιν, ότι τα σύνορα της Χώρας μας είναι και σύνορα  της Ευρώπης; Που το είδαν και πως υλοποιείται αυτό;

Με το να έχει γίνει η Ελλάδα ο κυματοθραύστης όλων, προσφύγων, παρανόμων  μεταναστών, αλλά και της επιθετικότητας της Τουρκίας και οι σύμμαχοι να κωφεύουν; Με το να μην τολμούν οι μεγάλοι και σπουδαίοι σύμμαχοί μας να πάρουν  ένα μέτρο, ένα ουσιαστικό μέτρο  πέρα από λόγια  για όλα αυτά  που συμβαίνουν; Και έχουνε το θράσος, γιατί περί θράσους και κοροϊδίας των Ελλήνων πρόκειται, όταν οι Ελληνικές  κυβερνήσεις ποτίζουν το λαό με την ελπίδα της σωτήριας επέμβασης των συμμάχων,  όταν θα υπάρξει η έσχατη ανάγκη;

Μέχρι πότε δηλαδή θα παίζεται από  την πλευρά μεν  των σύμμαχων μας αυτό το βρώμικο παιχνίδι της μονόπλευρης υποστήριξης των βιαστών  της ίδιας της ιστορίας πολλών λαών , από δε την Ελληνική πλευρά, αυτό το παραμύθιασμα και η ανοχή προς αυτούς τους συμμάχους; Μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό ή να φύγουμε από τις συμμαχίες που έχουμε;

Αυτό όμως  πως να το πει ο απλός λαός που δεν ερωτάται ποτέ, ούτε έχει δεδομένα πέραν όσων του πλασάρονται . Όμως  έχει δυνατή διαίσθηση, για αυτό  ζητάει να αλλάξουν πολλά στη διπλωματική Ελληνική  σκακιέρα και στην αντιμετώπιση των συμμάχων μας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.

 Αυτό μπορεί άραγε να γίνει από τις κυβερνήσεις μας;  Με τις πολιτικές φόβου και της  οικονομικής δυσπραγίας που μας επιβλήθηκαν και αποδεχθήκαμε, κάτι  τέτοιο  φαντάζει  δύσκολο έως ακατόρθωτο