Δημήτρης Κυπριώτης
Θυμόμαστε από παλιά κυβερνήσεις και πρωθυπουργούς, μετά τη
μεταπολίτευση, που ακολουθούσαν σχεδόν την ίδια τακτική με την Τουρκία,
αποφεύγοντας συστηματικά να μπουν σε διαδικασία διαλόγου. Όποτε έσπασαν
αυτήν την τακτική, τα πράγματα με τη συμπεριφορά της Τουρκίας χειροτέρεψαν.
Τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με
διάφορους πρωθυπουργούς κάθε φορά, έχουν αλλάξει τακτική στο ίδιο ακριβώς θέμα,
θεωρώντας ότι τάχα δεν πρέπει να κλείνεται από τη πλευρά της Ελλάδας η πόρτα του διαλόγου, ώστε να υπάρχει πάντα
μια οπή διαφυγής των εντάσεων.
Και όμως από την
τακτική αυτή του διαλόγου, μας προέκυψαν; Η απόδοση των «ζωτικών συμφερόντων της Τουρκίας στο
Αιγαίο», από την κυβέρνηση Κ. Σημίτη,
τις κουμπαριές του Κ. Καραμανλή, τα
ζεϊμπέκικα του ΓΑΠ, οι αγκαλιές και οι συζητήσεις πίσω από κλειστές πόρτες του
Τσίπρα, δηλαδή; Το απολύτως το τίποτα, πέραν από εντάσεις, προκλητικότητα, και
επιθετικότητα από την πλευρά της Τουρκίας.
Και τώρα πάλι τα γνωστά πρόσωπα, με κυρίαρχο πρόσωπο την αδελφή του
πρωθυπουργού, πιέζουν για την επανάληψη
των ίδιων χειρισμών, που σίγουρα μόνο κακό θα φέρουν στα συμφέροντα της Χώρας μας ή κατ’ ελάχιστο,
μία προσφυγή στο τραπέζι διαπραγματεύσεων του Δικαστηρίου της Χάγης,
όπου εκεί τα πάντα θα είναι ανοικτά.
Όχι λοιπόν, κανένας διάλογος
δεν μπορεί να ξεκινήσει με την Τουρκία, όσο παραμένει στο τραπέζι
το τουρκολιβυκό μνημόνιο, όσο συνεχίζει η Τουρκία τις απαράδεκτες και ανιστόρητες
διεκδικήσεις της σε βάρος της Ελλάδας
και της Κύπρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου